Vanochtend heeft Tristen de sonde gekregen, dit ging super goed.
Tristen luisterde heel goed naar de zusters en deed precies wat ze zeiden, binnen een minuut zat de sonde erin.
Toen de sonde er eenmaal in zat, konden de eerste medicijnen er doorheen.
Jammer genoeg werd Tristen hier behoorlijk misselijk van, ook omdat het slangetje zo gek voelt in zijn keel.
Na goede uitleg mochten we weer naar huis.
Eenmaal thuis hadden we een heel sneu mannetje op de bank zitten.
Hij wou niks eten en niks drinken want dat voelt gek.
Het enige wat hij deed is wat voor zich uit staren 😢 Je kon aan hem zien dat hij alleen maar aan het nadenken was.
Wij proberen het hem zo goed mogelijk uit te leggen dat dit voor hem echt beter is, omdat hij nu niet alle medicijnen op hoeft te drinken, maar wat is het lastig om hem te overtuigen.
Gelukkig wou hij om een uur of 16 een broodje eten, maar daar hield het ook mee op voor vandaag.
Hij wil eigenlijk niet van de bank af, alles vindt hij eng, lopen, praten, eten, drinken zelfs slapen wil hij niet, want hij wil niet liggen, want dan voelt hij het slangetje schuiven.
Uiteindelijk is hij half zittend met een paar kussens en knuffels onder hem in slaap gevallen.
Pfff zo hebben wij ons mannetje nog nooit gezien, zo sneu en zo verdrietig.
We hopen dat het morgen wat beter gaat en dat hij weer wat meer praatjes krijgt, want hier worden we allemaal erg verdrietig van.
Wat naar voor Tristen allemaal, hoop dat het snel beter met hem gaat.
BeantwoordenVerwijderen